Albumy

• [album miesiąca] BIFFY CLYRO  – "A CELEBRATION OF ENDINGS"

  
  "A Celebration Of Endings" to ze strony szkockiego tria kolejny pokaz imponującej elastyczności i swobody w kreowaniu niemalże genialnych melodii, które z jednej strony zadowolą odbiorcę szukającego alternatywnych rozwiązań, a przy tym wciąż tak bajecznie przebojowych, ocierających się o mainstream. Może podczas odsłuchu byłem pod nieco mniejszym wrażeniem niż rok temu, gdy zachwycałem się krążkiem "Balance, Not Symmetry", ale tamten album, z racji pełnienia roli soundtracku, możemy traktować jako bardziej eksperyment na fundamentach, które budowali od lat. Nowa płyta to powrót do trochę bardziej zwartej formy kompozycyjnej. Ale tu trzeba podkreślić słowo "trochę", bo wyobraźnia muzyczna czasami dalej ponosi chłopaków w niesamowite rejony! Dla mnie najlepszym tego przykładem są utwory "End Of" (kapitalne outro!) oraz finałowy "Cop Syrup" (cudownie rozbudowany aranż o smyczki i ten zwrot w ostatnich sekundach!). Panowie nadal potrafią także ustrzelić serducho znakomitymi balladami, czego przykładem jest przepiękna kompozycja "Space"! To jest absolutnie świetny album! Nie zawiodłem się! Po raz kolejny przez Biffy Clyro została dostarczona dawka nieoczywistego gitarowego grania! Czekam zatem już niecierpliwie na przyszłoroczny koncert w Warszawie!
  
  

• [album] THE KILLERS – "IMPLODING THE MIRAGE" 
  
  W ostatnim latach ich dokonania bywają nierówne, ale w przypadku "Imploding The Mirage" możemy chyba śmiało mówić o świetnej formie! Jakie czynniki się na to złożyły? Przede wszystkim panowie wyszli poza swoje strefy komfortu. Nagrywali po raz pierwszy poza Las Vegas oraz zaprosili do współpracy znakomitych gości, którzy wnieśli sporo kolorytu do ich kompozycji. Ten krążek jest afirmacją życia i radości. Wypełniony bujnymi, porywającymi, intensywnymi melodiami. Może dla niektórych nawet ta intensywność będzie niekomfortowa, ale mi sprawiła mnóstwo przyjemności! Orzeźwiający krążek, szczególnie po dość refleksyjnym poprzedniku "Wonderful Wonderful". 
  
  Warto było czekać na ich powrót! Do pełni szczęścia brakuje tylko koncertowego doświadczenia, ale może uda się za rok... Może...
  

• [album] GLASS ANIMALS – "DREAMLAND"
     
  Nowa płyta Glass Animals zrodziła się z doświadczeń trudnego okresu, który wstrząsnął zespołem. Mowa oczywiście tu o niemal katastrofalnym w skutkach wypadku na rowerze perkusisty Joe'ego Seawarda. Odcisk tej sytuacji na piętno krążka jest odczuwalny. Mniej tu optymizmu w porównaniu z poprzednimi dziełami. Biorąc pod uwagę czasy, w których pojawia się ten materiał, to jest on idealnym odzwierciedleniem nostalgii za idealnym latem. Panowie odważnie eksplorują też nowe przestrzenie muzyczne, otoczone jednak wciąż tą samą błyskotliwą skorupą melodyjności, a w niektórych przypadkach wciąż świetnej przebojowości. Dodajmy jeszcze do tego elegancką produkcję i muzyczne opowieści głęboko osadzone w osobistych historiach, przemyśleniach lidera –  Dave'a Bayleya. W dużej mierze to album właśnie wypracowany przez jego kreatywność. 
  
  "Dreamland" to bardzo dobry krążek, choć nie wywrócił mojej dotychczasowej hierarchii najlepszych tegorocznych albumów.
  

• [album] BAASCH – "NOC"
     
  Imponujące zderzenie mroku z transową elektroniką! Plus wspaniałe, mądre teksty! Zanurzanie  się w tym gęstym klimacie "Nocy" wzbudza autentyczny zachwyt i szacunek dla twórczości Baascha. Ja tu muszę się przyznać, że ten album jest przełomem w moich relacjach z tym artystą. Był oczywiście mi znany wcześniej i szanowałem pozytywne opinie dotyczące jego dzieł, ale nie odwiedzałem na poważnie jego muzycznej planety. Nie ma co tu kryć, jego decyzja, by zacząć tworzyć utwory po polsku bardzo mnie zmotywowała do odsłuchu  i czuję, że tym zabiegiem poszerzy sobie grono fanów w Polsce. 
  

• [album] DISCLOSURE – "ENERGY"
     
  Disclosure po pięciu latach powrócili z trzecim longplayem! "ENERGY" to ciekawy krążek, który ma swoje momenty! W kilku kompozycjach pojawiają się interesujące inspiracje afrykańskimi brzmieniami. Jak zawsze nie brakuje ciekawych gości na wokalu (m.in.: Kelis, Slowthai, Fatoumata Diawara, Kehlani). Przyznaję się, że jednak przy odsłuchu wkradało mi się uczucie monotonności i dawkowałem sobie ten krążek w częściach, ale może to też wynikać z faktu, że bardzo rzadko sięgam po elektroniczne krążki. A jeśli już, to szukam w nich przede wszystkim koncertowego potencjału! Jest tu kilka utworów przy których za każdym razem się bujam i z chęcią sprawdziłbym ich energię na żywo.
  

• [album] THE BRIGHT EYES– "DOWN IN THE WEEDS, WHERE THE WORLD ONCE WAS"
     
  To powrót po prawie dziesięcioletniej przerwie! Dla mnie osobiście to pierwsze tak poważne spotkanie z tym zespołem i podejrzewam, że nie jestem w tym odosobniony. Jeśli nie znacie tej indie rock-folkowej formacji, to warto ich w tym momencie odkryć! Bo piękny, emocjonalny i niezwykle uniwersalny to kawał muzyki! Warto choćby dla tych bogatych, zróżnicowanych kompozycji oraz dla tego emocjonalnego, dojrzałego napięcia w wokalu Conora Obersta! 
  

• [album] BROKEN HANDS – "SPLIT IN TWO"
     
  Mięsisty rock'n'roll, który powinien zadowolić fanów choćby takich formacji jak Royal Blood i Nothing But Thieves! Może cały materiał nieco zlewa się w jedną przestrzeń dźwiękową, ale osobiście nie odczuwałem monotonii. Ba, słuchając tego albumu, kręciłem rowerem życiówkę na Endomondo i testowałem wytrzymałość swojego karku! Ołłł yeah, to było mocne doświadczenie! Dajcie naprawdę szansę chłopakom! Jestem pewny, że są wśród nas osoby, które dorzucą kilka kawałków z tego albumu do swoich playlist! Dla mnie to czarny koń całego zestawienia!
  
  PS No dobra... z tą życiówką to trochę dodałem od siebie ;)
  

• [EP-ka] HENRY NO HURRY – "MAROON DOT"
     
  Wawrzyniec Jan Dąbrowski to jeden z naszych absolutnie najlepszych singer-songwriterów! Po raz kolejny dostarczył do moich głośników wspaniałą muzę przez duże M! Polecam zaprosić te piękne, czarujące dźwięki do własnych czterech kątów! Nie będziecie żałować! Ja utonąłem w falach zachwytu!
  

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Debiuty

• [debiut – EP-ka] HOLLY HUMBERSTONE  – "FALLING ASLEEP AT THE WHEEL"
  
  Obiecująca singer-songwriterka z Wielkiej Brytanii ze swoim debiutanckim wydawnictwem! Ogromny talent! Osobiście dla mnie jedno z największych objawień tego roku! Twórczość tej artystki to takie idealne połączenie popu spod znaku Maggie Rogers i indie-folku Phoebe Bridgers. Słychać jednak w kompozycjach Holly o wiele więcej świetnych inspiracji. Mam nadzieję wkrótce przedstawić Wam jej postać w osobnym poście, zatem teraz zachęcam tylko do posłuchania tej EP-ki, która stanowi znakomitą wizytówkę jej umiejętności.
  

• [debiut] MAYA HAWKE – "BLUSH"
  
  Maya to córka Umy Thurman i Ethana Hawke'a. Poszła w ślady rodziców i próbuje swoich sił w aktorstwie. Możecie ją znać choćby z ciepło przyjętej roli Robin Buckley w trzecim sezonie Stranger Things. Postanowiła jednak jeszcze światu ujawnić swój muzyczny talent. Krążek "Blush" to dwanaście pięknych, szczerych, lekkich, skromnych folk-rockowych (choć zdecydowanie bardziej folk) kompozycji. Czuć, że wydobywają się one prosto z serducha Hawke. Znajdziecie na tym krążku wiele pięknych emocji! No i jakże przyjemny ten wokal! To krążek całkowicie oderwany od współczesności, a przez to bardzo uniwersalny. Po prostu piękny. Polecam z całego serducha! Ja zostałem totalnie zauroczony!