Taki powrót do koncertowego życia to ja szanuję! 

 

Występ popularnego duetu Kwiat Jabłoni w Toruniu pierwotnie miał odbyć się półtora roku temu w Dworze Artusa, być kameralny i pożegnać erę debiutanckiego krążka "Niemożliwe", a ostatecznie (na dwie raty) wypełniona została po brzegi sala w Jordankach, a Kasia i Jacek przywieźli ze sobą wspaniały materiał z tegorocznej drugiej płyty "Mogło Być Nic"! Efekt? Blisko dwugodzinny koncert wypełniony pełnym spektrum emocji! Od wzruszeń przy "Buce", "Komecie" po punkowe szaleństwo na finałowym coverze utworu "Kwiat Jabłoni" plus wszystko to, co mogło się zmieścić pomiędzy przy wsparciu rozentuzjazmowanej publiczności.

 

Od samego początku żarliwie dopingowaliśmy cały zespół oklaskami, a od momentu porywającego wykonania "Wodymidaj" porzuciliśmy siedzący stan spoczynku na rzecz swawolnych tańców.

 

Na pewno z tego występu na długo zapamiętam nonszalancki skok Jacka w publiczność (a właściwie na podest między publicznością w pierwszych rzędach), przezabawną choreografię basisty i perkusisty w trakcie "Chodźmy nad wodę", szalone interludium perkusjonalne, światełka z telefonów na "Buce", Kasię z elektronicznymi klawiszami założonymi na ramieniu i wspomniany wspólny wyskok przy energetycznej i kolorowej wersji hymnu czasów pandemii – "Wzięli zamknęli mi klub"! 

 

Cały występ upłynął mi w magicznej, cieplutkiej atmosferze! Kwiat Jabłoni na żywo nie zawodzi! A właściwie to za każdym razem ich koncerty coraz bardziej imponują mi rozmachem! Kocham! 

 

 

Co to był za wieczór! Co to był za koncert! Muzyczna Orkiestra pod batutą Dawida Podsiadły zaprezentowała wczoraj w Toruniu iście przepiękne muzyczne widowisko w ramach trasy "Leśna Muzyka". Jedno z czterech w Grodzie Kopernika, na które przyszło nam czekać długie miesiące. Ale było warto! Oj było!

Niby to akustyczna trasa, ale trzeba oddać, że koncerty w jej ramach są przygotowane z niemałym rozmachem, a wyzwalana na scenie energia, w której duży udział miała dodatkowa sekcja dęta, mogłaby zastąpić pracę elektrowni w Bełchatowie, w jakże zresztą ekologiczny sposób.

Podziwiam Dawida i jego zespół za plastyczną wprawę, z jaką potrafią przearanżować znane do bólu kompozycje i nadać im zupełnie nową świeżość. Mógłbym właściwie rozpływać się nad każdą kompozycją z osobna, ale było kilka takich wyjątkowych chwil, które mną niemalże wstrząsnęły emocjonalnie i zostaną na długo.

W pierwszej części koncertu przebój gonił przebój i zamiar Dawida był jasny: poderwać publiczność z krzeseł. Udało się… połowicznie. Nie wiem skąd, to wynikało, ale znaczna część toruńskiej publiczności postanowiła się bujać na siedząco. Ja nie potrafiłem w tej pozycji za długo wytrzymać, nogi rwały się do tańca oraz podskoków i koniec końców nawet nieźle się spociłem. Bo jakże można było usiedzieć przy choćby genialnej, porywającej wersji "Forresta", przy takich killerach, jak "Nie Ma Fal", "W Dobrą Stronę", "Trofea", czy "Małomiasteczkowy"! Wcześniej bardzo interesująco wypadła interpretacja utworu "No" – daleka od stadionowego potencjału tego kawałka, wręcz rzekłbym, że bliska uroczego, swingowego klimatu.

Oddech złapałem w trakcie krótkiej przerwy, podczas której Dawid ze stand-uperskim zacięciem rozmawiał z publicznością! No cóż, było trochę naśmiewania się z meczu ze Słowacją, ciekawe wyznania, opowieści o grach komputerowych, chwile refleksji... No niewielu artystów zdobyłoby się na taki przerywnik, a Dawidowi wyszło to bardzo naturalnie i śmiechom, żartom nie było końca! Ale później…

Później moje emocje zostały wyciśnięte jak sok z cytryny. Wykonane solowo przy pianinie "Nie Kłami" wzruszało do łez, a gdy jeszcze przy końcówce Magda Laskowska wkroczyła ze skrzypcami… ciarrry! "Pastempomat" wybrzmiał sielsko i anielsko, ale już "Nieznajomy"... OMG! To jest jedna z TYCH kompozycji, które na żywo zawsze rozbijają mnie na kawałeczki, a aranż przygotowany na Leśną Muzykę… WOW! To był najcelniejszy wyprowadzony cios w moje serce! Zostałem wbity w fotel, a pod maseczką moja rozdziawiona gęba wyrażała wszystko. Owacja na stojąco! I na bis już wszyscy wspólnie skakaliśmy i klaskaliśmy w rytm przebojowych "Dżinsów"!

Może nawet lekki niedosyt, że tylko jeden utwór na zakończenie, ale koniec końców te półtorej godziny zleciało bardzo, ale to bardzo miło! Milej chyba być nie mogło! Dawid z całą swoją muzyczną bandą przyjaciół zapewnił nam fantastyczną zabawę zrealizowaną na najwyższym poziomie pod każdym względem! Takie koncerty, choć wciąż z ograniczeniami, przypominają dobitnie, że te najpiękniejsze muzyczne emocje, mogą być tylko i wyłącznie generowane na żywo! 

 

PATRICK THE PAN, SECRET GARDEN, CHEŁMNO, 18.06.2021

Wyświetl ten post na Instagramie.

Post udostępniony przez Podróże Muzyczne (@podrozemuzyczne)