Staje się pomału u mnie to tradycją, że nie ma roku bez koncertu Króla. Dwa lata temu zostawiłem zmiażdżony umysł w grudziądzkim klubie Akcent, zeszłego lata harcowałem pod sceną Letnie Browaru w Poznaniu, a w tym udało mi się wygrać wejściówkę do bydgoskiej Fabryki Lloyda na jeden z ostatnich w tym roku występów Króla, promujących jego tegoroczny, świetny album "Dziękuję"! 

 

I całe szczęście, bo w poprzednich miesiącach mijałem się z Błażejem i jego ekipą, a bardzo chciałem usłyszeć te nowe kompozycje na żywo. A w przypadku tego artysty warto jak najczęściej łapać te koncertowe okazje, bo za chwilę znów może nas zaskoczyć nowym materiałem, który zdominuje setlisty. Szanuję takie podejście, bo nie po to wydaje się nowe krążki, by potem pochodząca z nich większość piosenek nie opuszczała przystani studia nagraniowego. A taka sytuacja ma często miejsce w przypadku wielu zespołów. Król jednak nie idzie na kompromisy i w Bydgoszczy usłyszeliśmy niemalże cały nowy album z naddatkiem w postaci porywającego, żywiołowego utworu "Odpuść", który był dostępny do pobrania dla osób, które zamówiły wersję deluxe "Dziękuję". Mam nadzieję, że Król zdecyduje się w pewnym momencie udostępnić ten utwór dla wszystkich, bo jest on po prostu fantastyczny! 

 

Jeśli zaś ktoś liczył na utwory z poprzednich płyt, to mógł poczuć się nieco zawiedziony. Nie zabrakło jednak oczywiście takich wspaniałych muzycznych kąsków, jak przyprawiające o dreszcze "Powoli", pulsujący refleksją "całą ciszę / POKÓJ NOCNY", taneczne "Te smaki i zapachy", melancholijne "z tobą / DO DOMU"  i powalający energią, finałowy "Pierwszy i ostatni". Czy jednak ktoś z tego powodu naprawdę opuszczał Fabrykę Lloyda rozczarowany? Szczerze w to wątpię, bo piosenki z "Dziękuję" idealnie wpisują się w królewskie, alternatywne menu, które od lat serwuje nam Błażej. Są zadziorne, są przebojowe, delikatnie refleksyjne, niebanalnie skonstruowane i na żywo nabierają dodatkowych rumieńców. To w dużej mierze też zasługa całej scenicznej ekipy. Tomasz Fietz i Jan Migdał tworzą perfekcyjnie zgraną sekcję rytmiczną i mogliby chyba grać z zamkniętymi oczami. Monia Muc już chyba na dobre rozgościła się w muzycznej rodzinie Króla i wzbogacała większość piosenek o kapitalne wstawki saksofonem! Ta dziewczyna ma żelazne płuca! I jakże wspaniale się wczuwała w każdy kolejny kawałek! Mieć ją w zespole to skarb! No i last but not least: cudowna Iwona Król stojąca na podwyższonym stanowisku za klawiszami i wdająca się w częste muzyczne dialogi ze swoim mężem. Jej obecność jest bezcenna! Swoje pięć minut otrzymał także techniczny ochrzczony imieniem Ben, który w pewnym momencie chwycił za gitarę akustyczną i przygrywał bodajże (jeśli jednak źle zanotowałem ten moment w pamięci, to proszę mnie poprawić!) nową pieśń  Błażejowi, której momentem kulminacyjnym było wspólne gwizdanie z publicznością. Ben na scenie pojawił się później raz jeszcze, wyręczając w utworze "MYWYONI" za klawiszami Iwonę, która chwyciła za mikrofon i pojawiła się na skraju sceny u boku Błażeja – świetny pomysł! A Król Tygrysów? Cały czas w znakomitej formie i w swoim niepowtarzalnym żywiole! 

 

Uwielbiam tę królewską ekipę i panującą między nimi chemię! Potrafią skumulować i wlać w serducho tyyyyle dobrej energii! Nie inaczej było w Bydgoszczy! Nóżki pracowały, umysł zatracony! Prawdopodobnie to był mój ostatni koncert w tym roku i chciałbym, by każdy sezon koncertowy kończył się taką iście królewską ucztą muzyczną! Dziękuję i do następnego!      

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sylwester Zarębski 

PM

12.12.2021