W 2019 roku folk-rockowa formacja Big Thief w odstępie kilku miesięcy wydała dwa albumy ("U.F.O.F." i "Two Hands"), które przez krytyków zostały bardzo docenione. Przeze mnie zaś przeoczone, ale pod wpływem podsumowań rocznych zacząłem na nich zwracać większą uwagę. W 2020 mieli pojawić się na Open'erze i zapaliło się u mnie kolejne ostrzegawcze światełko. Z wiadomej przyczyny koncertu się nie doczekaliśmy. W tamtym roku wokalistka zespołu Adrianne Lenker wydała solowy album "Songs", który recenzentów znów zachwycił, a do mnie nie trafił. Kolejny rok upływał Big Thief na publikowaniu nowych singli, które wreszcie u mnie, powiem kolokwialnie, zatrybiły! Szczególnie przełomowy dla naszych relacji ukazał się utwór "No Reason", który zachwycił mnie swoją kołyszącą melodią i wzbogaceniem gitarowego tła poprzez flet. Obiecałem sobie, że tym razem, choćby miało się walić i palić, przesłucham ich album z pełnym skupieniem. 

 

Los nie był dla mnie łaskawy, bo w dniu premiery gwałtownie zachorowałem, opadłem kompletnie z sił i przeleżałem cały dzień z powodu – tak przypuszczam, bo covid to nie był – jakiegoś zatrucia. Ale obietnic zwykłem dotrzymywać, więc nie odpuściłem, chociaż gdy okazało się, że ten materiał trwa 80 minut, to trochę się przeraziłem. Ostatecznie "Dragon New Warm Mountain I Belive In You" okazał się remedium na moją zdrowotną niedyspozycję! No, może w poprzednim zdaniu trochę przesadziłem, ale, tak czy owak, czas spędzony z tym krążkiem przyniósł sporo kojących emocji i wbrew pozorom upłynął bardzo szybko! Nie zwykłem do takich bombastycznych krążków wracać często, ale w tym przypadku w ostatnich dniach zdarzyło mi się to zrobić już bodajże trzykrotnie. I raczej na tym nie poprzestanę! Odkrywanie różnorodnych płaszczyzn i detali tego albumu jest cholernie satysfakcjonujące. Każda muzyczna opowieść jest tu sklejona i opowiedziana z niebywałym kunsztem! Teraz przyszedł czas na mnie i chylę czoła przed kompozytorskimi umiejętnościami Lenker. Jej wokal też ma to coś w sobie, tę iskrę bardowskiego geniuszu. Ale trzeba docenić wkład każdego członka zespołu. Buck Meek (gitara, wokal), Max Oleartchik (bas) i James Krivchenia (perkusja) wraz z Lenker tworzą muzyczną rodzinę, która – to jest bardzo wyczuwalne – zbudowana jest na więzach głębokiej przyjaźni i zażyłości. Przekłada się to w pewnym stopniu na warstwy liryczne, które oscylują zazwyczaj wokół prostych tematów: szczęścia, miłości, wspomnień, codziennych trudów życia. Słuchając tego albumu, przypominałem sobie wspólne nocne pogawędki przy ognisku z przyjaciółmi z licealnych czasów. I w tym materiale tli się magia i ciepło takich spotkań. Okładka przedstawiająca zwierzęta zgromadzone wokół ogniska idealnie oddaje atmosferę tego albumu.  

 

Wracając do muzycznej zawartości, to warto podkreślić, że cały materiał jest efektem czterech studyjnych sesji z różnymi inżynierami dźwięku, co faktycznie przekłada się na pewną – świetnie się zazębiająca – modułowość, która jest syntezą wszelkich ścieżek, którymi Big Thief podążają. Czego w tym eklektyzmie nie ma! Folk, rock, americana, psychodeliczne wstawki, akustyczne formy, alt-country, trochę szlachetnego kiczu ("Spoud Infinity"), a nawet da się usłyszeć echa trip-hopu ("Flower of Blood", "Blurred View")! Naprawdę ten album zachwyca swoim instrumentalnym bogactwem i intensywną wrażliwością. Arcydzieło alternatywnego folk-rocka? Jestem zdania, że właśnie tak należy postrzegać ten album!