PM relacjonują: Kaśka Sochacka w Grudziądzu, Centrum Kultury Teatr, 03.03.2022

Fani Kaśki Sochackiej mogą czuć się rozpieszczani, bo artystka wciąż intensywnie promuje na koncertach wspaniały debiutancki album "Ciche Dni" oraz skromniejszą, lecz również piękną EP-kę "Ministory". Sam nie potrafiłem oprzeć się pokusie i po czterech miesiącach od koncertu w toruńskim klubie Lizard King znów pojawiłem się pod sceną – tym razem w grudziądzkim Centrum Kultury Teatr – by dostarczyć swojemu sercu dawki wzruszeń oraz otuchy w tym jakże dla nas wszystkim trudnym momencie, gdy za granicami naszego państwa dochodzi do wojennych tragedii.

Na scenie nie zabrakło oczywiście symbolicznych gestów solidarności z naszymi sąsiadami. Tuż przed rozpoczęciem koncertu światła na minutę przybrały barwę ukraińskiej flagi, na statywie mikrofonu Kaśki została przywieszona niebiesko-żółta szarfa, a cały zespół przypiął w okolicach serca wstążki. Nie ukrywam, że jest mi cholernie trudno choćby na minutę zapomnieć o tym niewyobrażalnym dramacie i te wydarzenia cały czas siedziały mi w tyle głowy podczas tego występu, ale na chwilę, może pozornie, ale w jakimś jednak stopniu udało mi się przenieść w nieco inne rejony emocjonalne. No i właściwie mógłbym powtórzyć tu większość moich wrażeń z koncertu w Toruniu. Znów z przyjemnością topiłem się w tym wyzwalającym smutku. Znów Kaśka swoim cudnym, krystalicznym wokalem powodowała ciarki przechodzące przez całe ciało. Znów realizacja dźwięku na najwyższym poziomie. Znów zespół... No dobra, to jednak nie był wcale taki identyczny koncert. Kaśkę na scenie dalej znakomicie wspierają panowie: Andrzej Rajski za perkusją, Lesław Matecki za gitarami oraz Paweł Harańczyk za klawiszami, ale na tegoroczną trasę udało się zaprosić również – myślę, że fanom polskiej muzy doskonale znaną – Magdalenę Laskowską. Gdy tylko się o tym dowiedziałem, to niemalże podskoczyłem z radości. No i muszę przyznać, że jej finezyjna gra na skrzypcach w przepiękny sposób wzbogaciła muzyczne doznania i budowała odpowiednią dramaturgię. A momenty, gdy swoim wokalem wspomagała Kaśkę? CUDOWNE! Szczególnie ich wspólnie wyśpiewane fragmenty w "Boję się o Ciebie" i "Sukience" unosiły mnie do chmur. Ale zmiany nie skończyły się tylko na składzie zespołu. Zainwestowano w scenograficzne oświetlenie, które kolokwialnie zrobiło robotę i intensyfikowało klimatyczne doznania. Repertuar bez zaskoczeń, ale tu też trzeba oddać Kaśce, że nie idzie na skróty i słuchacz może zawsze spodziewać się czegoś ekstra na żywo. Kilka razy na pewno zaskoczyła zgromadzoną publiczność instrumentalnymi outrami. Czekałem zwłaszcza na końcówkę utworu "Tańcz", która też została zagrana w innym stylu (rzekłbym, że bardziej rockowym) niż na poprzedniej trasie. Bardzo doceniam te aranżacyjne urozmaicenia.

Pozostaje mi już tylko dodać, że naprawdę poczułem w Grudziądzu pewien koncertowy progres w stosunku do moich zeszłorocznych spotkań z Kaśką. Spotkań, które przecież już tak bardzo wychwalałem w relacjach, że aż trudno teraz mi samego siebie przebić w zwykłych słowach. Po prostu koncerty Kaśki Sochackiej są m-a-g-i-c-z-n-e! Kropka!

PS Setlista, którą zgarnąłem ze sceny i którą poniżej zobaczycie w galerii, nie oddaje dokładnego przebiegu koncertu, bo kolejność utworów... była inna. Ot, taka niecodzienna sytuacja.